Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Έχει πάτο το βαρέλι των θυσιών του ελληνικού λαού;


Τι σόι κοινωνία είμαστε; Παρακολουθούμε απαθείς ένα ημερήσιο σήριαλ κυβερνητικών συσκέψεων για το από πού θα βρεθούν τα 11,5 δις ευρώ που απαιτεί η τρόικα. Ίσως να μας αρέσει η πρόζα των πολιτικών αρχηγών που δήθεν διαφωνούν αναμεταξύ τους για να τα βρουν κατόπιν σε βάρος της χώρας. Αλλά σε τέτοιο βαθμό; Τι περιμένουμε να γίνει; Αμφιβάλει κανείς ότι οι περικοπές και οι μειώσεις θα αφορούν για μια φορά ακόμη το επίπεδο αμοιβών και συντάξεων; Αμφιβάλλει κανείς ότι οι φόροι για μια φορά ακόμη θα εκτοξευτούν; Ιδίως αν εφαρμοστεί η πρόταση Μίχαλου (βλέπε Σαμαράς και τρόικα) να κατέβει ο συντελεστής φορολογίας των επιχειρήσεων στο 15%. Ποιων επιχειρήσεων; Μα αυτών που είναι στο χρηματιστήριο. Άραγε, ποιος θα πληρώσει την υστέρηση των εσόδων που θα προκύψει από μια τέτοια μείωση;

Έχουμε σκεφτεί πώς θα τα βγάλει πέρα ο καθένας από εμάς μετά και την επιβολή των νέων μέτρων; Ή μήπως έχουμε εθιστεί τόσο πολύ που δεν μας νοιάζει ότι κι αν συμβαίνει σε εμάς και στα παιδιά μας; Ήδη η επίσημη άμεση φορολογία για την μεγάλη πλειοψηφία των νοικοκυριών έχει υπερβεί το 30% του εισοδήματός τους και μάλιστα του τεκμαρτού, δηλαδή εκείνου που δεν διαθέτει, αλλά η εφορία θεωρεί ότι διαθέτει και θα πρέπει να καταβάλει. Η επίσημη ανεργία έχει περιέργως καθηλωθεί στον Απρίλιο του 2012 η οποία με βάση τα επίσημα στοιχεία εμφανίζεται 22,5%. Κάθε μήνα προστίθενται περίπου 28.000 νέοι άνεργοι. Κι αυτό με βάση τα επίσημα στοιχεία.
Η κατάσταση έχει ήδη πιάσει πάτο. Κατά το 1ο τρίμηνο του 2012, το (ακαθάριστο) διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 5,5% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους και από 37,2 δισ. ευρώ κατέληξε σε 35,2 δισ. ευρώ. Αυτό οφείλεται σε μείωση κατά 15,6% των αποδοχών των εργαζομένων στο αντίστοιχο διάστημα. Έχει σημασία να τονίσουμε ότι το 1ο τρίμηνο του 2011 το εισόδημα των εργαζομένων υπέστη 13% μείωση σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2010. Συνολικά οι εργαζόμενοι έχασαν πάνω από 26,7% του εισοδήματός τους μέσα σε δυο χρόνια. Κι αυτό σε τρέχουσες τιμές.
Το μόνο εισόδημα που φαίνεται να αυξάνει είναι το εισόδημα περιουσίας και πιο συγκεκριμένα οι τόκοι. Και μιλάμε για ιδιωτικούς τόκους, οι οποίοι εκτινάχθηκαν πάνω από 276% από το 1ο τρίμηνο του 2008 έως το 1ο τρίμηνο του 2012. Το 1ο τρίμηνο του 2012 οι εισπραττόμενοι τόκοι αντιστοιχούν σε πάνω από το 41% του εισοδήματος των εργαζομένων. Ολόκληρη η εργαζόμενη κοινωνία είναι αιχμάλωτη των τοκογλύφων.
Η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 6,7% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011, από 41,7 δισ. ευρώ σε 38,9 δισ. ευρώ. Ενώ σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2010 συρρικνώθηκε κατά 11%. Το ερώτημα βέβαια είναι το εξής: αν ένα μέσο νοικοκυριό έχει ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα και μάλιστα ακαθάριστο της τάξης των 8.600 ευρώ και μέσες ετήσιες καταναλωτικές δαπάνες 9.500 ευρώ, τότε πώς είναι δυνατόν να τα βγάζει πέρα; Με δανεισμό και ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων.
Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος που έχει μετατρέψει την ύφεση της ελληνικής οικονομίας σε οικονομική παρακμή, σε κατάρρευση. Σε τι λοιπόν θα βοηθήσει η περικοπή άλλων 11,5 δις ευρώ; Σε τι θα βοηθήσει η επιβάρυνση του προϋπολογισμού του μέσου νοικοκυριού με άλλα 2.800 ευρώ στα επόμενα δυο χρόνια; Θα βρεθεί κανείς να μας το εξηγήσει αυτό;
Το μόνο που ακούμε είναι ότι αυτό απαιτούν οι δανειστές, οι εταίροι μας στην ευρωζώνη και η τρόικα. Γιατί; Για να αποκατασταθεί η «αξιοπιστία» της χώρας μας, απαντούν τα παπαγαλάκια. Πώς είναι δυνατόν να αποκατασταθεί η «αξιοπιστία» μιας χώρας όταν εσκεμμένα οδηγείται σε μεγαλύτερη ύφεση. Αυτό δεν έχει σημασία, μας λένε, αρκεί να επιτευχθούν οι στόχοι για το 2012. Μα είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να επιτευχθούν γιατί η ύφεση τρέχει ήδη με ρυθμό -7%. Η Standard & Poors που αυτή την εβδομάδα έβγαλε αρνητική εκτίμηση για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας εκτιμά ότι το 2012 θα κλείσει με πρόσθετες δανειακές ανάγκες της τάξης των 7 δις ευρώ. Με άλλα λόγια, ακόμη και τα 11,5 δις ευρώ να βρεθούν, στο τέλος του χρόνου θα χρειαστούν άλλα 7 δις ευρώ κατ’ ελάχιστο. Ταυτόχρονα εκτιμά ότι και το 2013 η ύφεση θα κυμανθεί γύρω στο 5%. Που σημαίνει άλλα τόσα επιπλέον μέτρα, περικοπές και μειώσεις.
Ετήσιες μεταβολές 1ο τριμήνου 2008-2012, σε τρέχουσες τιμές.

2008
2009
2010
2011
2012

δις €
δις €
%
δις €
%
δις €
%
δις €
%
Εισόδημα εξαρτημένης εργασίας
18,5
17,5
-5,4%
19,1
9,6%
16,7
-13,0%
14,0
-15,6%
Εισόδημα περιουσίας
3,3
5,5
63,6%
5,5
1,3%
6,3
14,6%
6,8
7,7%
Τόκοι
2,1
4,2
100,4%
4,3
1,5%
5,3
23,2%
5,8
10,4%
Διαθέσιμο εισόδημα, ακαθάριστο
36,8
39,4
7,0%
41,2
4,5%
37,2
-9,6%
35,2
-5,5%
Τελική καταναλωτική δαπάνη
42,3
40,7
-3,8%
43,7
7,4%
41,7
-4,6%
38,9
-6,7%













Έχει πάτο αυτό το βαρέλι; Υπάρχει φως στο τούνελ; Όχι. Ακόμη κι ο Σαμαράς το ομολογεί αυτό εμμέσως πλην σαφώς, όταν διατείνεται ότι θέλει να διαπραγματευθεί μια νέα παράταση του προγράμματος. Θυμηθείτε ότι το πρώτο μνημόνιο ξεκίνησε για δυο χρονάκια δύσκολης προσαρμογής και τώρα έχουμε φτάσει αισίως να μιλάμε για δεκαετία και βάλε.
Μπορεί κάποιος, ας είναι κι αυτός που το παίζει υπουργός οικονομικών ρε αδερφέ, να απαντήσει στο ερώτημα γιατί θα πρέπει να παρθούν αυτά τα πρόσθετα μέτρα, μόνο και μόνο για να βρεθούμε σε μια κατάσταση όπου θα χρειαστεί να πάρουμε νέα πρόσθετα μέτρα; Σε τι βοηθάει τον λαό και την χώρα; Σε τι βοηθάει τους δανειστές και τους τραπεζίτες της ευρωζώνης, αυτό δεν χρειάζεται να μας το εξηγήσει κανείς, είναι ευκόλως εννοούμενο.
Γιατί λοιπόν θα πρέπει να συνεχίσουμε αυτόν το δρόμο προς τον όλεθρο; Μήπως γιατί θα κλονισθεί η εμπιστοσύνη των αγορών; Ε, και; Νοιάστηκε ποτέ κανείς, που έχει σώας τας φρένας, για το τι νομίζουν οι λωποδύτες, οι πλιατσικολόγοι, οι κερδοσκόποι και οι αριβίστες; Γιατί τέτοιοι είναι αυτοί που ελέγχουν τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Το απέδειξαν και με το παραπάνω. Ποιος νοιάζεται να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του στην πιο αισχρή συμμορία που έχει γεννήσει ποτέ η παγκόσμια οικονομία; Μόνο ένας ηλίθιος, ή ένας από αυτούς. Να σαν το πολιτικό προσωπικό που μας κυβερνά.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελλάδα, Σάββατο, 11/8/2012

5 σχόλια:

  1. Η σωστότερη, κατά την ταπεινή μου άποψη, ερώτηση θα ήταν: Έχει πάτο η απληστία των κερδοσκόπων;
    Το πόσο πάτο μπορεί να πιάσει κάποιος για το κέρδος, δεν έχουμε παρά να παρακολουθήσουμε την ταινία Wall Street(1987) όπου εκεί βλέπουμε να αποθεώνεται η απληστία ως κάτι καλό. Ότι η απληστία δεν καταστρέφει αλλά απελευθερώνει...
    Η απληστία όμως δεν πάει από μόνη της μακριά. Χρειάζεται και την διαφθορά. Με κορυφαία απόδειξη σε μια άλλη ταινία, την Syriana, όπου η διαφθορά είναι ο λόγος που κερδίζουν (τους αντιπάλους), η ασπίδα τους...
    Οι θυσίες του Ελληνικού Λαού, δεν πρόκειται λοιπόν να σταματήσουν όσο η απληστία και η διαφθορά λυμαίνονται το τόπο.
    Πως όμως, κατά την άποψη μου, μπορούμε να απαλλαγούμε από τη διαφθορά και την απληστία;
    Η μόνη απάντηση που μου ερχόταν τη δεδομένη στιγμή, είναι πάλι από ταινία . The Passion Of The Christ, του Μελ Γκίμπσον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυβέρνηση ''νταβατζήδων'', σε μιά χώρα με λαό δουλοπρεπή!

    To 2010 ήταν γιά το Μνημόνιο 1. Εκβιασμοί, απειλές, ''αν δεν ψηφιστεί στην Βουλή θα 'ρθει η καταστροφή''. Ψηφίστηκε, από την πλειοψηφία της πολιτικής-κομματικής αλητείας.

    To 2011 ήταν γιά το Μνημόνιο 2. Εκβιασμοί, απειλές, ίδια ιστορία περί εξόδου από ευρώ κλπ. Ψηφίστηκε, από την πλειοψηφία της πολιτικής-κομματικής αλητείας, γιά ''να μην έρθει η καταστροφή''.

    Tον Ιούνιο 2012, εκλογές. Εκβιασμοί, απειλές -και με την συμμετοχή των άθλιων ΜΜΕ- με σύνθημα ''αν δεν ψηφιστούν μνημονιακές δυνάμεις'', επίορκων κι ελεεινών, ''θα' ρθει η καταστροφή και η έξοδος από το ευρώ''.

    Τώρα, με τρικομματικη κυβερνηση τα ίδια.

    Συγκυβερνούν τρεις εγωπαθείς, ψεύτες, πολιτικοί απατεώνες (Σα(χλα)μαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης) και πάλι απειλές εκβιασμοί γιά νέα μέτρα, διαφορετικά... ''έξοδος απο το ευρώ''.

    Ειναι φανερον πλεον οτι κατι παει στραβα με τον λαο της Ελλαδας. Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι δανειστές και οι ντόπιοι ''νταβατζήδες'' (πολιτικοί, τραπεζίτες, πουλημένα ΜΜΕ κ.ά.) γνωρίζουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού της χώρας έχει πάθει ''μαλάκιση εγκεφάλου'' με τόση προπαγάνδα, διαφθορά-''αρπαχτή'', ξενομανία κλπ. Συνήθισε πλεον να μην αντιδρά. Με τον φόβο, και την απειλή, τον εξαθλιώνουν και του ''φορτώνουν'' περισσότερα βάρη, ενώ οι ανήκοντες στο διεφθαρμένο-κλεπτοκρατικό σύστημα, πάντα διαφεύγουν. Το γεγονός ότι ο λαός δεν αντιδρά και αποδέχεται την...κηδεία του με ευρώ, ειναι καθαρη αποδειξη. Συνήθισε τώρα να σκύβει το κεφάλι.

    Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν, με την απλή λογική, ο λαός της Ελλάδας να μην βλέπει ότι στο όνομά του τον κοροϊδέυουν άγρια. 'Οτι οι πολιτικές-κομματικές συμμορίες, τον θεωρούν ''δεδομένον'', δηλ. ''ηλίθιο''. Εκτός και αν είχε δίκιο - και όπως φαίνεται είχε- ο Θ. Πάγκαλος με το ''μαζί τα φάγαμε''.

    Ο λαός της Ελλάδας χαραχτηρίζεται ακόμα ως «τεμπέλης», «διεφθαρμένος», «άχρηστος», «απροσάρμοστος», «ζητιάνος» κλπ... Και αυτός τι κάνει; Συνεχίζει την... παραδοσιακή τακτική του ραγιαδισμού: «Σφάξε με νταβά μου, ν΄αγιάσω»!

    Οπως έλεγε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ''κανείς δεν θα ανέβει στον σβέρκο σου, αν εσύ δεν σκύψεις''. Ποιός το περίμενε ότι ο λαός της Ελλάδας θα έσκυβε τόσο πολύ;

    Ετσι επιβεβαιωθηκε άλλη μιά φορά το ''τέτοιος λαός που είναι, όπως τον κατάντησαν, αυτοί που τον κυβερνούν, του πρέπουν''!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν πάει κάτι στραβά με το λαό της ελλάδας.
    Κάτι πάει στραβά με το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
    Στη τελευταία εκλογική αναμέτρηση οι μάσκες έπεσαν και όλα τα κόμματα (πλην ΕΠΑΜ) υποστήριζαν ακριβώς το ίδιο.Οτι τώρα δεν μπορούμε να καταγγείλουμε τις δανειακές και τα μνημόνια.
    Αυτό θα γίνει όταν ο λαός πάρει την εξουσία έλεγε το ΚΚΕ.
    Εμείς θα καταγγείλουμε πολιτικά το μνημόνιο έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι νομικά,ενώ δεν θα καταγγείλουμε τις δανειακές συμβάσεις και θα παραμείνουμε στο ευρώ πάσει θυσία.
    Θα αποδεσμευθούμε σταδιακά από το μνημόνιο έλεγε ο Καρατζακουβέλης.
    Θα επαναδιαπραγματευθούμε το μνημόνιο αφού πρώτα το εφαρμόσουμε έλεγαν με ένα στόμα Σαμαράς και Βενιζέλος.
    Ποιες ήταν οι επιλογές των ψηφοφόρων;
    Οσο για τις θέσεις του ΕΠΑΜ και για τη κάθοδό του στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ ο λαός ήταν βαθειά νυχτωμενος,αφού δεν ήταν ικανός ο χρόνος ενημέρωσης των ψηφοφόρων.
    Ολα τα παραπάνω οδήγησαν τους ψηφοφόρους σε μια αμήχανη και απέλπιδα ψήφο ,αλλά και στην αυξημένη αποχή.
    Η ανάδυση ενός νέου πατριωτικού,αμεσοδημοκρατικού, και αντικαπιταλιστικού -αντιπαγκοσμιοποιητικού πόλου είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία ,τώρα που οι μεν "πατριώτες" κλαυθμηρίζουν για οθωμανική εισβολή αν φύγουμε από το ευρώ,ενώ η εξωκοινοβουλευτική αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ο αντιεξουσιαστικός χώρος (Α.Κ.κ.λ.π.) έχουν προκρίνει την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών,έναντι των δικαιωμάτων του ελληναράδων που οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε γενοκτονία,μέσω της οικονομίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτοί που τα έχουν ακόμα, που δεν πίνανε και πληρώνουν τους λογαριασμούς τους σχετικά άνετα, δεν δείχνουν κατά κανόνα αλληλεγγύη και δεν αναπτύσσουν δράσεις για το κοινωνικό συμφέρον και για το εθνικό συμφέρον, το οποιον επιτάσσει να σώσουμε τον τόπο μας και τον λαό μας.

    Αυτές οι ανεπάρκειες και ελλείψεις δράσεων υπέρ του κοινού συμφέροντος, είναι απόρροια τις νοοτροπίας ιδιώτευσης και ανικανότητα αντίληψης του ιδιου μακροπρόθεσμου συμφέροντος τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή