Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει στις μαζώξεις του…

Από κάποιον Δημήτρη Κ. δέχτηκα το εξής σχόλιο:

Καλά τα λέει ο Καζάκης αλλά οι ομιλίες σε πλατείες δεν προσφέρονται για τεχνικές αναλύσεις αλλά για γενικές κατευθύνσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως ότι κάνει πρέπει να το κάνει μέσα στο ευρώ (δικαίωμά του) και αυτό καθορίζει τις γενικές του κατευθύνσεις και διαμορφώνει τις προτάσεις του. Με αυτό ο Καζάκης διαφωνεί (επίσης δικαίωμά του) και, ενώ τα περιγράφει καλά από ένα σημείο και μετά, παραβλέπει τους κραδασμούς που θα προκαλέσει η -χωρίς προηγούμενο- έξοδος από ένα μπλοκ χωρών ισχυρού νομίσματος σε ένα μαλακό και αναξιόπιστο νόμισμα χωρίς προηγούμενη ανάλογη παραγωγική βάση. Επίσης παραβλέπει το ότι το κόστος της μετάβασης αυτής θα το πληρώσει κατα πάσα πιθανότητα ο κοσμάκης (ας μην κρυβόμαστε). Τέλος αγνοεί ότι όσο και να χτυπιέται (έχει-δεν έχει δίκιο) δεν πρόκειται ποτέ ο κόσμος να συναινέσει σε ένα τέτοιο σενάριο, τουλάχιστον όσο ο λόγος καταθέτες/δανειολήπτες είναι σαφώς μεγαλύτερο της μονάδας και ο κόσμος έχει "λίπος" και τρώει. Γιατί λαός που ψήφισε το 2012 -μέσω κρίσης- σε ποσοστό 48% τα λαμόγια του ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τους ελιτιστές της ΔΗΜΑΡ έχει ΠΟΛΥ λίπος για φάγωμα! Όταν αρχίσουν να τρώνε από τις καταθέσεις ή αρχίσουν να παίρνουν σπίτια τότε ξανασυζητάμε. Πολλά μπορούν να αλλάξουν στους πολιτικούς συσχετισμούς.
Και κάτι άλλο: Γιατί όλοι σας αγνοείτε τον τρομακτικό ψυχολογικό πόλεμο που ασκήθηκε πέρυσι τον Μάιο-Ιούνιο (και σκείται ακόμη) στο εκλογικό σώμα από το σύστημα ΜΜΕ-Τράπεζες-Ξένος παράγοντας εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ; Πότε έχει ξανασυμβεί γερμανικές εφημερίδες να γραφούν πρωτοσέλιδα στα ελληνικά "ψηφίστε Σαμαρά"; Είναι σαφές ότι αυτήν την στιγμή το αμαρτωλό τρίγωνο "πολιτική-τραπεζικό σύστημα-ΜΜΕ" είναι κάθετα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν τους λόγους τους....


Αγαπητέ κύριε, δυστυχώς, έχετε φάει με το κουτάλι υπερβολικά πολλές ομιλίες Τσίπρα και έτερων της αριστεράς στις πλατείες, όπου η ελεύθερη συζήτηση απαγορεύεται ρητά – ιδίως όταν πρόκειται για τον Αρχηγό και όταν πάει να κινηθεί εκτός των γνωστών ξύλινων κλισέ της αριστεράς – για να λέτε ότι δεν είναι για τεχνικές αναλύσεις. Περάστε καμιά φορά από κάποια δικιά μας ομιλία, να δείτε πώς γίνονται οι ομιλίες και μάλιστα με ανοιχτή ελεύθερη μέχρι εξαντλήσεως συζήτηση με τον κόσμο και πώς ακόμη και τεχνικές αναλύσεις μπορούν να γίνουν απλές και προσιτές ακόμη και για τον ποιο αρχάριο. Αρκεί να διαθέτει κοινό νου, εμπειρία μεροκάματου και καλή διάθεση. Η διαφορά δεν βρίσκεται απλά και μόνο στη γνώση, αλλά στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τη σχέση σου με τον λαό, τον κοσμάκη. Δηλαδή πόσο τον τιμάς, ή πόσο τον αντιμετωπίζεις – όπως το κάνουν όλες οι ηγεσίες των κομμάτων – ως αντικείμενο χειραγώγησης.

Δεύτερο, από που κι ως που είναι τεχνική ανάλυση το αν λες αλήθεια, ή όχι; Το πρόβλημα με τον Τσίπρα και το τσούρμο του είναι ότι λένε απίστευτα ψέματα και μπούρδες προκειμένου να αποφύγουν  να απαντήσουν με σαφήνεια τι θα κάνουν με το χρέος και πώς θα τα καταφέρουν με το ευρώ. Το να λες ότι βρήκες 25 δις ευρώ – από τους τόκους που δεν θα πληρώσεις – για την επόμενη τετραετία και να διατυμπανίζεις «να τα λεφτά για την ανάπτυξη», ενώ τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν γιατί το ελληνικό κράτος δανείζεται για να τα πληρώσει, αυτό δεν είναι θέμα τεχνικής ανάλυσης. Είναι θέμα εξαπάτησης του κοσμάκη. Λες ότι θες γιατί θεωρείς τον κόσμο τόσο ηλίθιο και ευκολόπιστο που θα πιστέψει ότι του πεις.

Ούτε είναι θέμα τεχνικής ανάλυσης το να λες ότι δεν θα πληρώσεις τους τόκους των επόμενων τεσσάρων ετών αξίας 25 δις ευρώ, ενώ δεν λες κουβέντα για τα 80 δις ευρώ τοκοχρεολύσια που πρέπει να πληρώσεις το ίδιο διάστημα. Ξέρεις πολύ καλά ότι τα δήθεν «εχθρικά» ΜΜΕ δεν πρόκειται να κάνουν θέμα τις κοτσάνες, τις παραλείψεις, τις ανοησίες και τα ψέματα που αραδιάζεις. Ξέρεις επίσης πολύ καλά ότι τα κομματόσκυλα και οι ηλίθιοι που σε ακολουθούνε, δεν θα σε αμφισβητήσουν γιατί έτσι ή αλλιώς οι μεν πρώτοι ποντάρουν στη νομή της εξουσίας, ενώ οι δεύτεροι δεν διαθέτουν ούτε καν το μυαλό. Κι ως μεγάλος αρχηγός που είσαι φροντίζεις να μην υπάρχουν ερωτήσεις στην ομιλία σου από το γενικό κοινό, ώστε να μην βρεθεί κάποιος να σε ξεφτιλίσει. Έτσι ή αλλιώς το κοινό στις ομιλίες του μεγάλου αρχηγού δεν ανήκει στον απλό κόσμο, αλλά στο γενικό κοινό της αριστεράς που τα κολλήματα και τα ιδεολογήματα δεν του επιτρέπουν να σκέφτεται με κοινή λογική. Για όλους τους υπόλοιπους, το φιλοθεάμων κοινό, φροντίζουν οι επικοινωνιολόγοι και τα δήθεν «εχθρικά» ΜΜΕ.

Τρίτο, λέτε ότι παραβλέπω του κραδασμούς που θα προκαλέσει η -χωρίς προηγούμενο- έξοδος από ένα μπλοκ χωρών ισχυρού νομίσματος σε ένα μαλακό και αναξιόπιστο νόμισμα χωρίς προηγούμενη ανάλογη παραγωγική βάση. Δεν θα ισχυριστώ ότι ασκείται κριτική χωρίς να έχετε ούτε την παραμικρή ιδέα του τι υποστηρίζω (δικαίωμά σας, αλλά όχι τιμή σας), απλά θα ήθελα να σας πληροφορήσω τρία απλά πράγματα: Αφενός δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα έφυγε από ζώνη χωρών με ισχυρό κοινό νόμισμα. Το έχει ξανακάνει τρεις φορές στο παρελθόν. Από την Λατινική Ένωση του χρυσού Φράγκου - αφού πρώτα οδηγήθηκε σε χρεοκοπία το 1894 λόγω της ένταξής της σ’ αυτήν. Από την ζώνη της χρυσής λίρας στερλίνας το 1932 - πάλι αφού οδηγήθηκε σε χρεοκοπία την ίδια χρονιά. Και τέλος μετά την κατάρρευση του Bretton Woods, όπου για πρώτη φορά η δραχμή ξεκλειδώθηκε από το δολάριο και αφέθηκε σε ελεύθερη διακύμανση μετά το 1973.

Η ελληνική οικονομία μπόρεσε να ανακάμψει και να βγει από την χρεοκοπία – όπως, όπως – με τους όρους έστω του κυρίαρχου συστήματος, μόνο αφού μπόρεσε να φύγει από αυτές τις ζώνες.

Το νέο στοιχείο σήμερα είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία κι ενώ είναι ήδη πτωχευμένη σε βαθμό που δεν συγκρίνεται με το παρελθόν, δεν της επιτρέπουν να φύγει από το ευρώ, αν πρώτα δεν την ξεκοκαλίσουν, δεν την τεμαχίσουν και δεν την διαλύσουν ολότελα. Γι' αυτό και παρά τις τρομολαγνικές φλυαρίες, κανένας στις Βρυξέλλες, ή στο Βερολίνο και την Ουάσινγκτον δεν θέλει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης και δεν θα επιτρέψει να βγει η Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι τα σαρκοβόρα να την αποτελειώσουν. Μόνο ο λαός και μόνο με εξέγερση μπορεί να επιβάλει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, όπως μετεξελίσσεται η ΕΕ. Και η εξέγερση του λαού είναι σίγουρο ότι θα έρθει, όχι γιατί θα το θελήσει ο ίδιος, αλλά γιατί η ίδια η εξέγερση έχει καταστεί αναπόδραστη ήδη από την κατάσταση του ίδιου και της χώρας. Κι από αυτή την κατάσταση ολοκληρωτικής καταστροφής είναι αδύνατον να διαφύγει η χώρα και ο λαός της όντας μέσα στο ευρώ.

Αφετέρου, δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί, αλλά δεν πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας. Η Ελλάδα ολόκληρη κατεδαφίζεται για να πουληθεί ως υλικά οικοδομών και οικόπεδο προκειμένου να στηριχθεί το θνησιγενές ευρώ. Όσο μένουμε μέσα στο ευρώ δεν υπάρχει ούτε καν φρούδα ελπίδα. Στην κατάσταση αυτή οι κραδασμοί που θα υπάρξουν με την έξοδο για την Ελλάδα, θα είναι σαν τις αναταράξεις του αεροπλάνου που αλλάζει πορεία. Καμιά από αυτές δεν θα είναι τόσο σημαντική όσο η σημερινή κατάντια. Καμιά από αυτές δεν θα έχει τόσο τραγικά και καταστροφικά αποτελέσματα.

Αλήθεια, που το βρήκατε ότι το νέο ελληνικό εθνικό κρατικό νόμισμα θα είναι αναξιόπιστο; Με βάση ποια κριτήρια; Αν μπορεί με αυτό να εισπράττει τον μισθό του ο εργαζόμενος, να έχει σταθερή δουλειά και να καλύπτει τις βασικές του καταναλωτικές ανάγκες δημιουργώντας τζίρο στην αγορά για τον μικρομεσαίο και θετική ροπή προς αποταμίευση για την μεγάλη πλειοψηφία του λαού, τότε το νόμισμα είναι καθ’ όλα αξιόπιστο. Αναξιόπιστο θα είναι για τους μεγάλους κερδοσκόπους γιατί δεν θα μπορούν να το χειραγωγήσουν στις αγορές συναλλάγματος, ούτε θα μπορούν να παίξουν παιχνίδια μ’ αυτό. Αναξιόπιστο θα είναι για τους μεγάλους των πολυεθνικών και των αγορών που δεν θα μπορούν μ’ αυτό να επιβάλουν στην Ελλάδα ανισότιμες εξωτερικές σχέσεις, ή μονοπωλιακά καθεστώτα.

Το αν ένα νόμισμα λοιπόν είναι αξιόπιστο και για ποιον είναι αξιόπιστο, είναι καθαρά πολιτικό και ταξικό ζήτημα. Το μόνο νόμισμα που μπορεί να είναι αξιόπιστο από την σκοπιά του εργαζόμενου είναι το εθνικό κρατικό νόμισμα. Αρκεί βεβαίως να ακολουθείται και να υποστηρίζεται από τις κατάλληλες πολιτικές. Τα παγκόσμια νομίσματα και ιδίως εκείνα των νομισματικών ζωνών είναι φτιαγμένα για να είναι αξιόπιστα στους διεθνείς κερδοσκόπους και στους μεγάλους ώστε να χρησιμοποιηθούν ως ιμάντας μεταφοράς πόρων από τους εξαρτημένους και τους αδύναμους προς τους ισχυρούς. Όπως ακριβώς λειτουργεί εξαρχής το ευρώ.

Λέτε ότι έχουμε έλλειμμα παραγωγής σαν οικονομία. Μα ακριβώς αυτό είναι το ζήτημα. Όσο μένουμε μέσα στο ευρώ το έλλειμμα παραγωγής της ελληνικής οικονομίας αυξάνει. Κι αυτό το έλλειμμα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εντός ευρώ με κανέναν τρόπο. Ούτε με διαρθρωτικά ταμεία, ούτε με ξένες επενδύσεις, ούτε με νέα σχέδια Μάρσαλ. Όλα αυτά έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν κι έχουν όχι μόνο αποτύχει, αλλά έχουν οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα γιατί συνοδεύονται αναγκαστικά με σχέσεις εξάρτησης, υποταγής και υποτέλειας. Πολύ περισσότερο τώρα που ήδη βρισκόμαστε υπό καθεστώς νέας κατοχής και αποικίας.

Για να αντιμετωπιστεί λοιπόν το έλλειμμα παραγωγής χρειάζεται δυο καίρια πράγματα: Αφενός τζίρους στην παραγωγή ώστε να δοθεί η ευκαιρία τους μικρομεσαίους να αναπτυχθούν χωρίς χρέη και να σπάσουν το καθεστώς ολιγοπωλίων και μονοπωλίων στην αγορά. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μια διαρκώς αυξανόμενη αγοραστική δύναμη της πλειοψηφίας του πληθυσμού. Κι αφετέρου, να αναλάβει το κράτος ένα ευρύτατο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στις παραγωγικές υποδομές της οικονομίας και στην ίδια την παραγωγή που θα δώσει τεράστια ώθηση στην οικονομία με βάση ένα ευρύ σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Πώς θα χρηματοδοτηθούν όλα αυτά; Μέσα στην ευρωζώνη είναι αδύνατο. Αναγκαστικά μόνο με εθνικό κρατικό νόμισμα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και για να μην ανησυχείτε άδικα η σταθερότητα του νέου εθνικού κρατικού νομίσματος εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την δυναμική της οικονομίας. Και μπορεί να υπάρξει από τους πρώτους μήνες μια τέτοια σταθερότητα, όσο κατεστραμμένη κι αν είναι μια οικονομία, αρκεί – όπως έλεγε στο Μεταβατικό του Πρόγραμμα για την ανοικοδόμηση της Ελλάδας το 1945 ο Άγγελος Αγγελόπουλος – αρκεί να επενδύσουμε στην ζωντανή εργασία.

Μέσα στο ευρώ όλα αυτά αποκλείονται γιατί η αξία του εξαρτάται όχι από τις οικονομίες και την δυναμική τους, αλλά από τις κινήσεις κεφαλαίων και την κατάσταση των χρηματαγορών εντός και εκτός ευρωζώνης. Κι επομένως σε συνθήκες ύφεσης της πραγματικής οικονομίας το ευρώ ως νόμισμα των χρηματαγορών μπορεί να υποστηριχθεί μόνο με πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης σαν κι αυτές που εφαρμόζονται σήμερα. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί δεν μας εξηγεί το πώς; 
Επίσης, λέτε, παραβλέπει (η αφεντομουτσουνάρα μου) ότι το κόστος της μετάβασης αυτής θα το πληρώσει κατά πάσα πιθανότητα ο κοσμάκης (ας μην κρυβόμαστε). Γιατί, παρακαλώ; Ποιος το λέει και κρύβεται; Με ποια λογική; Αν εφαρμοστεί η μονομερής διαγραφή χρέους, το κόστος το φορτώνονται οι δανειστές. Αν φύγουμε από το ευρώ, το κόστος το φορτώνεται το ευρωσύστημα, ενώ η χώρα μπορεί να αποκτήσει - με προϋπόθεση την εθνικοποίηση της ΤτΕ και των μεγάλων "συστημικών" τραπεζών - ροή χρήματος δίχως χρέος τόσο για το εισόδημα, όσο για επενδύσεις. Από το πρώτο εικοσιτετράωρο! Κι έχω γράψει επανειλημμένα το πώς θα γίνει, αλλά κανένας από τους εκατόνταρχους της συμμορίας του ευρώ δεν έχει τολμήσει να απαντήσει συγκεκριμένα. Η μεταφορά του κόστους της μετάβασης στο ολιγαρχικό οικοδόμημα εντός και εκτός Ελλάδας, από τον κοσμάκη που πληρώνει σήμερα με την ζωή του, είναι ένα από τα πρώτα και τα πολύ βασικά στοιχεία της.

Τέλος, λέτε, αγνοεί (πάλι η αφεντομουτσουνάρα μου) ότι όσο και να χτυπιέται (έχει-δεν έχει δίκιο) δεν πρόκειται ποτέ ο κόσμος να συναινέσει σε ένα τέτοιο σενάριο, τουλάχιστον όσο ο λόγος καταθέτες/δανειολήπτες είναι σαφώς μεγαλύτερο της μονάδας και ο κόσμος έχει "λίπος" και τρώει. Ακόμη κι αν έχετε δίκιο, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να του λέμε ψέματα, να του πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, να τον κογιονάρουμε όπως το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και η ΔΗΜΑΡ; Ωραία, αντίληψη για την πολιτική έχετε. Και πολύ πιο ωραία αντίληψη για τον κόσμο. Εδώ βρίσκεται και η ειδοποιός διαφορά μας. Εμείς δεν θεωρούμε τον κόσμο ηλίθιο, ούτε βολεψάκια, ώστε να τον μεταχοιριζόμαστε έτσι. Εμείς θεωρούμε εντελώς αναξιοπρεπές να απευθυνόμαστε στα χαμηλότερα ένστικτα του κοσμάκη που καλλιεργεί η κυρίαρχη μαύρη προπαγάνδα. Κι όποιος το κάνει, για εμάς, δεν διαφέρει ούτε καν από την Χρυσή Αυγή. Εμείς επενδύουμε στην κοινή λογική και στην κοινωνική εμπειρία του κόσμου και ξέρουμε πολύ καλά ότι ο κόσμος θα αναγκαστεί να δράσει ανατρεπτικά, είτε το θέλει, είτε όχι, γιατί το παρών σύστημα είναι σε τέτοια παρακμή που δεν επιτρέπει ούτε καν παραχωρήσεις εξαγοράς. Κι όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή, τότε να δούμε που θα κρυφτούν όλοι εκείνοι που του πουλούσαν φούμαρα και τον οδηγούσαν από το κακό στο χειρότερο.

Όσο για το τελευταίο που επικαλείστε μας αφήνει άναυδους: "Γιατί όλοι σας αγνοείτε τον τρομακτικό ψυχολογικό πόλεμο που ασκήθηκε πέρυσι τον Μάιο-Ιούνιο (και σκείται ακόμη) στο εκλογικό σώμα από το σύστημα ΜΜΕ-Τράπεζες-Ξένος παράγοντας εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ; Πότε έχει ξανασυμβεί γερμανικές εφημερίδες να γραφουν πρωτοσελιδα στα ελληνικά "ψηφίστε Σαμαρα"; Είναι σαφές ότι αυτήν την στιγμή το αμαρτωλό τρίγωνο "πολιτική-τραπεζικό σύστημα-ΜΜΕ" είναι κάθετα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν τους λόγους τους..." Και πάλι σας βρίσκουμε ανιστόρητο και απληροφόρητο.

Πρώτο, γιατί δεν υπήρξε χειρότερη εξωτερική επέμβαση εναντίον επερχόμενου κόμματος για την κυβέρνηση της χώρας, από εκείνη που έγινε παραμονές του 1981 για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Τα έζησα τότε και τα ξέρω πολύ καλά. Λες και ερχόταν η συντέλεια του κόσμου, έτσι κι ανέβαινε το ΠΑΣΟΚ στην διακυβέρνηση της χώρας. Όποιος δεν τα θυμάται είναι και πολύ εύκολο να τα βρει.

Αυτό σήμαινε ότι φοβόντουσαν τον Ανδρέα; Ούτε κατά διάνοια. Τον κόσμο έτρεμαν και τα αιτήματα που είχε επιβάλει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να υιοθετήσει. ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, η Ελλάδα στους Έλληνες, κοκ. Θυμάστε; Η επίθεση είχε σαν στόχο να επιτρέψει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με πρώτο τον Ανδρέα να πουλήσει το ίδιο παραμύθι με τον Τσίπρα σήμερα: σιγά, σιγά και με μετριοπάθεια για να μην προκαλέσουμε ρήξεις μεγάλες, τραντάγματα και την πληρώσει ο κοσμάκης. Ο Ανδρέας ήταν ο πρώτος μέσα στον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης που ανακάλυψε το κόστος της εξόδου από την ΕΟΚ.

Είναι γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ τότε ήταν κάθετα αντίθετο με την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και το 1981 κατέβαινε στην εκλογική αναμέτρηση με σύνθημα να φύγουμε από δαύτην. Δεν χρειάστηκε ούτε ένας χρόνος για να «ανακαλύψει» ο Ανδρέας ότι το κόστος εξόδου, είναι μεγαλύτερο από το κόστος παραμονής της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Έτσι έλεγε τότε. Και για να εξαγοραστεί η ελληνική κοινωνία προκειμένου να αποδεχθεί την παραμονή της στην ΕΟΚ, που την είχε απορρίψει κατηγορηματικά η μεγάλη πλειοψηφία ψηφίζοντας κόμματα το 1981 που κεντρικό τους αίτημα ήταν η αποδέσμευση από δαύτην, άρχισαν οι πρώτες χρηματοδοτήσεις μέσω των περίφημων Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων και το τρικούβερτο φαγοπότι ξεκίνησε. Το οποίο βεβαίως δεν έμεινε μόνο στις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, αλλά ενισχύθηκε και με τον ακατάπαυστο δανεισμό. Μάλιστα εκείνη την εποχή το παραμύθι ήταν ότι είμαστε μέσα στην ΕΟΚ και χάρις σ’ αυτό βρίσκουμε εύκολα δανεικά. Να γιατί το κόστος της εξόδου από αυτήν είναι μεγαλύτερο από το κόστος παραμονής. Άμα φύγουμε ποιος θα μας δανείζει; Έλεγε και ξανάλεγε ο τότε υπουργός οικονομικών Σημίτης. Και το έλεγε σε όσους έγραφαν και έλεγαν τότε – το 1985 – ότι το δημόσιο χρέος έχει ξεφύγει και πάμε ολοταχώς στον όλεθρο.

Με τον τρόπο αυτό εδραιώθηκε ο έλεγχος της ξεπουλημένης ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και ξεπούλησε μετά ολόκληρη την Ελλάδα μαζί και τον κόσμο της. Το ίδιο γίνεται και με τον Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Με μόνο μια διαφορά: τα ταμεία είναι άδεια και επομένως οι επίδοξοι επιβίτορες της εξουσίας δεν θα μπορέσουν να δώσουν ούτε ψίχουλα στον κοσμάκη, όπως έδωσε το ΠΑΣΟΚ το 1982-83. Με το που θα βρεθούν στην κυβέρνηση οι νέοι επίδοξοι Παπανδρέου θα οργιάσουν σε τέτοιο βαθμό που θα οδηγηθούν σε μια τόσο ολομέτωπη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην οποία ακόμη και η σημερινή κατάσταση θα ωχριά. Κι όποιος νομίζει ότι αν συμβεί αυτό θα δοθεί η ευκαιρία στην αριστερή πτέρυγα να πάρει το πάνω χέρι, θα του έλεγα να το ξανασκεφτεί και κυρίως να δει την εμπειρία του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο πίστευαν πολλοί και τότε στις αρχές της ανόδου του ΠΑΣΟΚ και εντάχθηκαν σ’ αυτό με σκοπό να το αλώσουν με τις αριστερές θέσεις τους. Η κατάληξη; Για το ΠΑΣΟΚ την ξέρουμε όλοι. Για εκείνους που το επιχείρησαν; Κατέληξαν στα αζήτητα της ιστορίας και της πολιτικής.

Γι’ αυτό και είναι άκρως εκνευριστικό και ταυτόχρονα πολύ διασκεδαστικό τα ερείπια της πάλαι ποτέ αριστερής διείσδυσης, ή εισοδισμού στο ΠΑΣΟΚ, να επιχειρούν το ίδιο τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται παρά μόνο σαν φάρσα, ειδικά αν κι εσύ ο ίδιος που επιχειρείς να την επαναλάβεις δεν είσαι παρά φάρσα από μόνος σου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν είναι το ΠΑΣΟΚ του 1981 κι ούτε μπορεί να γίνει. Είναι ένα καθ’ όλα τυπικό κόμμα της καθεστωτικής αριστεράς, όπως η Γερμανική σοσιαλδημοκρατία που άνοιξε τον δρόμο στο ναζισμό επί Βαϊμάρης, χωρίς όμως την εργατική και κοινωνική βάση εκείνης. Να θυμηθούμε για όποιον δεν ξέρει ότι οι ναζιστικές ορδές αντρώθηκαν από τις παρακρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις που έστησε η ηγεσία της σοσιαλδημοκρατίας για να καταστείλει την εργατική και λαϊκή εξέγερση στο Βερολίνο και αλλού. Ενώ ήρθε σε μυστικές συνεννοήσεις με τους ναζί και τα άλλα αντιδραστικά κόμματα της εποχής της Βαϊμάρης προκειμένου από κοινού να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της επανάστασης.

Με δεδομένο ότι σήμερα η απειλή για την ανατροπή του καθεστώτος προέρχεται μόνο από τις πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις που αναδεικνύουν τον εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα του αγώνα, εναντίον ποιου λέτε να στραφεί το «συνταγματικό τόξο», όπως η ίδια η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκαλέσει το από κοινού μέτωπο με όλους τους επικηρυγμένους για εθνική προδοσία στο κοινοβούλιο; Εναντίον της Χρυσής Αυγής; Ή εναντίον όποιου παλεύει για την εθνική ανεξαρτησία αυτού του τόπου στη βάση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας που σημαίνει αναγκαστικά μονομερή διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, για τα οποία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βγάζει φλύκταινες;

Όποιος πιστεύει ότι με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ θα επέλθει μια έστω ανάπαυλα στην επίθεση του κατοχικού καθεστώτος που δέχεται η χώρα και ο λαός της, απλά δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ή τον τυφλώνει η νομή της εξουσίας. Αν ποτέ βρεθούμε στη δύσκολη θέση να ζήσουμε τον κομματικό φανατισμό του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του ευρώ, τότε να είστε σίγουροι ότι δεν θα διστάσουν μέχρι ξερονήσια να ανοίξουν για όλους εμάς που παλεύουμε για εθνική απελευθέρωση.  

Και για να το κάνουν αυτό, για να φτάσουν σ’ αυτό το σημείο, χρειάζονται αναγκαστικά ως άλλοθι μια πιστή αριστερή πτέρυγα, εκείνους δηλαδή που όσο πιο δεξιά θα πηγαίνει η ηγεσία, όσο περισσότερο θα εκφασίζεται η πολιτική της υπέρ του ευρώ, θα φλομώνουν όσους αντιδρούν με μάχες επί χάρτου για εσωκομματικές ισορροπίες. Το δυστύχημα όμως για όλους αυτούς είναι ότι ο λαός δεν μασά. Γι' αυτό κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μαζέψει κόσμο, ούτε καν στις ομιλίες Τσίπρα, εκτός από το γνωστό σκυκολόι των κομματόσκυλων της αριστεράς και του πρώην "βαθέως ΠΑΣΟΚ" του κομματικού και κρατικού μηχανισμού.

Η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο εκλογική, αλλά και απλά δημοσκοπική. Πουθενά δεν εμφανίζεται αυτός ο κόσμος που φαίνεται να έχει ως κόμμα του 20% και. Δεν γουστάρει ο κόσμος σήμερα να του συμπεριφέρονται σαν τυπικό ψηφοφόρο που οφείλει να χάψει ότι του πλασάρουν. Ακόμη και δημοσκοπικά ο απλός, κανονικός κόσμος της κοινωνίας κρατά τις αποστάσεις του προς το παρών, σιωπά και σκέφτεται. Και μια συμβουλή σε όλους τους κομματικούς αυλοκόλακες από κάποιον που έχει γυρίσει και γυρίζει όλη την Ελλάδα: να τρέμετε τον λαό που σιωπά και σκέφτεται, γιατί δεν μπορεί πια να τον κοροϊδέψει κανείς και είναι εν πολλοίς απρόβλεπτος στις αντιδράσεις του. Όποιος νομίζει ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει, εγώ ένα έχω να του πω: το παιχνίδι μόλις τώρα αρχίζει και νικητής θα είναι εκείνος που θα στέκεται όρθιος στο τέλος.

22 σχόλια:

  1. Δημήτρη δεν φαίνεται ξεκάθαρα πού τελειώνει το κείμενό του και ότι το υπόλοιπο είναι δικό σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ξεκάθαρο σε ποιο σημείο βρίσκεται η απάντηση του κου Καζάκη. Στην δεύτερη παράγραφο. Μπορεί να το διακρίνει κανείς και από την αλλαγή στο ύφος γραφής, αλλά και από τα στοιχεία που παραθέτει...

      Διαγραφή
  2. Πολύ καλή και περιεκτική απάντηση κ. Καζάκη, βοηθάει στην θεραπεία της αφέλειας των Συριζόπληκτων και του πολιτικού παροπιδισμού γενικότερα.

    Υπάρχει και μια αναλογία με αυτό που λέτε ότι "να τρέμετε τον λαό που σιωπά και σκέφτεται, γιατί δεν μπορεί πια να τον κοροϊδέψει κανείς και είναι εν πολλοίς απρόβλεπτος στις αντιδράσεις του."
    Είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει σε ένα ερμητικά κλειστό καζάνι με φραγμένη τη βαλβίδα διαφυγής, που συνεχίζει να βρίσκεται στη φωτιά: Μετά το αρχικό χαρακτηριστικό θόρυβο του βρασίματος και ενώ η πίεση αυξάνει συνεχώς, κάποια στιγμή το βράσιμο σταματάει εντελώς και το καζάνι σιωπά! Τότε ή θα παρερμηνεύσεις τη σιωπή ως αδράνεια, αφού το καζάνι "δεν βράζει", ή αν είσαι πιο έξυπνος θα τρέξεις μακριά όσο πιο γρήγορα μπορείς! Δεν θα γνωρίζεις το πότε ακριβώς θα καταρεύσουν τα τοιχώματα, γι' αυτό δεν θα είσαι καν σίγουρος ότι προλαβαίνεις να αφαιρέσεις τη φωτιά. To μόνο σίγουρο θα είναι ότι ο επόμενος θόρυβος θα είναι ο θόρυβος της έκρηξης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο λαός είναι ηλίθιος και ο Καζάκης το ξέρει, αλλά είναι δυνάμει πελάτες του και λέει μπούρδες για να τους καλοπιάσει, όπως κάνουν όλοι οι πολιτικοί.

      Διαγραφή
    2. Συνήθως έτσι κάνουν οι πολιτικοί όπως λες Ανώνυμε (19 Ιουλίου 2013 - 6:18 μ.μ.)
      Γι αυτό δεν πρέπει να τους κρίνουμε από τα λόγια τους αλλά από τα έργα τους. Ο λαός όμως συνήθως κρίνει από τα λόγια ή κρίνει από το φαίνεσθαι. Γι αυτό μόνο τα άτομα που είναι στην υπηρεσία όλων και που ταυτόχρονα έχουν αυτογνωσία είναι κατάλληλα να κυβερνούν ή να παίρνουν αποφάσεις για τα κοινά.
      Στην καλύτερη περίπτωση ο Καζάκης χρησιμοποιεί τους όρους λαός και δημοκρατία με τέτοιο τρόπο για την πρακτική τους αξία στο διεθνές δίκαιο, αλλά γιατί να περιμένουμε το διεθνές δίκαιο να μας υπερασπιστεί, γιατί να παίρνουμε την άδεια οποιουδήποτε για να ζήσουμε; Επειδή φοβόμαστε; Ο φόβος μας ότι θα μας σκοτώσουν; Το να μας σκοτώσουν δεν είναι τίποτα μπροστά στον εκφυλισμό της ανθρωπότητας ως επακόλουθο της σκλαβιάς και της πολύ χαμηλής ποιότητας ζωής που οδηγούν οι γνωστές πολιτικές που πολεμάμε. Οπότε η πρακτική αυτή του Καζάκη μπορεί να έχει νόημα μόνο αν δίνει υψηλή εγγύηση στην απελευθέρωση του λαού. Και ακόμα αν το πετύχει η νίκη θα είναι προσωρινή αν οι υπηρέτες όλων και οι γνώστες δεν έχουν την εξουσία αλλά αυτή απονέμεται στην τύχη.
      Πρέπει επίσης να βρίσκουμε και να επιδιώκουμε και εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες κυρίως και πιό άμεσα έχουν να κάνουν με την έκδοση και με το πώς ελέγχεται η ροή του χρήματος ώστε όλοι να ωφελούνται.
      Όσο αφορά την ενότητα, ο πιό εύκολος τρόπος για να επιτευχθεί σε μια κρίση ή στον πόλεμο είναι η ύπαρξη του κατάλληλου ηγέτη, ενός ηγέτη, του οποίου κύρια χαρακτηριστικά είναι ότι δεν πουλιέται και δεν εκβιάζεται, αλλά υπερασπίζεται τα συμφέροντα όλων.

      Ηλίας Α. Λυμπέρης

      Διαγραφή
  3. κ. Καζάκη θα μπορούσατε να προτείνετε καποια μικρή βιβλιογραφ'ία για το σημερινό χρηματοπιστωτικο συστημα; για να καταλαβει κανεις δηλαδή πώς έχουμε φτάσει τα κυριαρχούμαστε πλήρως απ'το πλασματικο κεφάλαιο του χρηματεμπορίου (αν χρησιμοποιώ λάθος τους όρους συγχωρέστε με) και πώς αυτό αναζητά κέρδος, εκει που μέχρι πρότινος το "παραδοσιακό" κεφάλαιο της παραγωγης δημιουργούσε κέρδος απ'τη ζωντανή εργασία;
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ζητώ συγνώμη, αλλά κατά λάθος αναπαράχθηκε το ίδιο κείμενο δυο φορές σ' αυτό το blog, οπότε και σβήστηκε. Οπότε έφυγαν μαζί του και τα σχόλια. Για τον σκοπό αυτό τα επαναφέρω εγώ προσωπικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο/Η Γιώργος Αντωνίου άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":
      Quotes which show that U.K. leaders knew they were building the EU as a dictatorship

      Kenneth Clarke, Conservative Chancellor in International Currency Review Vol 23 No 4 1996
      End Democracy To Save Planet Says IPCC “I look forward to the day when the Westminster Parliament is just a council chamber in Europe”

      Claud Cheysson, former French Foreign Minister and member of the European Commission:
      “The Europe of Maastricht could only have been created in the absence of democracy”

      Klaus Kinkel, German Foreign Minister
      “Politicians should have the courage to take decisions….against the will of the people”

      Raymonde Barre, French Prime Minister and Commissioner
      “I have never understood why public opinion about European ideas should be taken into account”

      Costas Verras, President of the Brussels Association of Journalists
      “The Commission acts like a military junta”

      M. Willy de Clerq, MEP
      “EC Governments should not try to explain the Maastricht Treaty. It is unexplainable. Treaty decisions are far too removed from daily life for people to understand”

      Edwina Currie MP Conservative Cabinet Minister, and other roles.
      “In a parliamentary democracy, MPs are elected to make decisions, and should be left to it”

      Edward Heath
      “There are some who fear that, in going into Europe, we in some way will sacrifice independence and democracy…..These fears I need hardly add are completely unjustified”

      Francis Maude and Douglas Hurd, Conservative Ministers
      breached their Privy Councillors Oath by signature of the Maastricht Treaty. Dame Barbara Mills considered charges of treason brought against them as sound in law and submitted them to the Attorney General who, having committed the same offences, did nothing. Douglas Hurd admitted that he had not read the Treaty when he signed it.

      Tristram Garel-Jones Conservative Foreign Office Minister -considered that it would be “presumptious” to publish the Maastricht Treaty, or let MPs see it, until every country had signed it. The British people were not to be allowed to know what was in the Treaty until after ratification. The first sight that MPs and the public had of it was when it was leaked on to the internet.

      John Major Prime Minister
      “We have reduced the cost of new regulations almost to nothing” The British Retail Consortium estimated the cost for shops alone of the regulations he was talking about would be �758 million

      Michael Heseltine Conservative Minister in response to protests about EU regulations John Major had Heseltine introduce a deregulation bill. In the last stages of passage through the House of Commons a junior minister admitted that all regulation from Brussels had been excluded from it. Between 1992, when the bill was introduced, and 1995 Whitehall poured out more than 13000 regulations, more than any previous 4-year period.

      House of Commons
      In 1990 passed a resolution that no Minister of the Crown” should give agreement to EEC legislation until the Select Committee had examined it. This resolution was ignored.

      John Major Prime Minister
      Upon complaints about the Maastricht Treaty John Major protested that he had given his word to our partners and he knew that the British people would not want him to break it. He did not mention that the British people had not authorised him to give it.

      Sir James Goldsmith
      “Let the people decide”

      By: David Noakes 01326 316298 ; 07974 437 097

      Διαγραφή
    2. Ο/Η Hermes άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":

      Κάθε καινούργιο ευρώ που εκδίδεται είναι χρέος στις πλάτες του λαού. Και κάθε χρέος που δημιουργούν οι κυβερνώντες είναι στις πλάτες του λαού. Αυτά τα χρέη είναι στις πλάτες του λαού γεννημένου ή αγέννητου.

      Ποιά είναι η υπευθυνότητά μας απέναντι σ' αυτά τα χρέη, γιατί υποστηρίζουμε αυτή την πρακτική δηλαδή να να μας χρεώνουν χωρίς να μας ρωτάνε καν, καθώς επίσης χρεώνουν τις μελλοντικές γενιές; Έχοντας στο μυαλό τα παραπάνω εξέτασε τα έργα και όχι τα λόγια των πολιτικών.

      Ποιός είναι ένας τρόπος για να λειτουργήσει η οικονομία πολύ πιό δίκαια. Να εκδίδεται νόμισμα που θα ανήκει σε όλους εκτός από τους πολιτικούς που το διαχειρίζονται, που αυτοί θα πρέπει να ελέγχονται για το πως και πού το διαθέτουν. Αυτό το νόμισμα πρέπει να διαθέτεται με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι να γίνονται πιό πλούσιοι. Έχοντας στο μυαλό τα παραπάνω εξέτασε τα έργα και όχι τα λόγια των πολιτικών.

      Αν φοβόμαστε και συμβιβαζόμαστε με πρακτικές που είναι εναντίον μας, τότε αποδεχόμαστε αμαχητή την σκλαβιά, την φτώχεια και τον εκφυλισμό, τις δικές μας και των μελλοντικών γενιών. Ιδίως κάποιος που κυβερνάει δεν πρέπει να υποκύπτει στον φόβο.
      Έχοντας στο μυαλό τα παραπάνω εξέτασε τα έργα και όχι τα λόγια των πολιτικών.

      Ηλίας Α. Λυμπέρης

      Διαγραφή
    3. Ο/Η Νίκος Μέντζας άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":

      (Πρώην Χαράλαμπος Τραμπάκουλας)

      Μπράβο ρε Δημήτρη! Και τον Γαλιλαίο πέσανε όλοι να τον φάνε όταν είπε ότι γυρίζει. Αλίμονο στα πρόβατα που τα τρέφονται με άγνοια και φόβο και αναμασούν υπνωτισμένα τα ίδια αβάσιμα επιχειρήματα που ακούν από τους τσοπάνους τους.

      Ένα θετικό είναι ότι όντως, είναι αλήθεια πως ο λαός έχει αηδιάσει με όλο το πολιτικό σύστημα, τουτέστιν "συνταγματικό τόξο" όπως αποκαλείται, αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στον κανονικό κόσμο. Mερικές φορές πάντως ακούω από κάποιους ανυποψίαστους τη φράση "ας τον δοκιμάσουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ". Βρε μαστουρωμένοι, είναι παχιές οι αγελάδες στην εποχή που ζείτε ή έχουν εφεύρει τη μηχανή του χρόνου;; Σας έχει περάσει καθόλου απ' το μυαλό η υποψία ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια;; Φινίτο, καπούτ... Αν είναι έτσι, την διαλύουμε και μόνοι μας τη χώρα... Τέρμα οι δοκιμές, οι καταστάσεις που διαμορφώνονται είναι τελεσίδικες.

      ΥΓ. Προς τα διάφορα πρόβατα, αριστερά και δεξιά. Οι τσοπάνηδες σας δεν είναι καν τσοπάνηδες, τους φάγανε οι λύκοι και έχουν ντυθεί με το δέρμα τους.

      Διαγραφή
    4. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":

      Και για να τελειώνουμε με τη, βαρουφάκειας προέλευσης, προπαγάνδα,ότι η σωτηρία θα έρθει από τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ.
      Τη Δευτέρα η Κομισιόν, με εξουσιοδότηση του ευρωπαικού κοινοβουλίου, ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για τη σύναψη σύμβασης ελεύθερου εμπορίου.Εξαιρούνται των διαπραγματεύσεων τα οπτικοακουστικά εμπορευματα ,κατ απαίτηση της Γαλλίας.
      Η παγκοσμιοποιήση προχωρά ασυγκράτητη και ισοπεδώνει στο πέρασμά της όχι μόνο την εργατική τάξη ,αλλά και μεγάλα τμήματα των εθνικών οικονομικών ελίτ.
      Αξίζει να σημειωθεί, ότι πρόκειται να υπογραφεί συμφωνία μεταξύ των δύο μερών ,που θα δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις,για την αποκατάσταση των θετικών τους και αποθετικών τους ζημιών,που προκαλούνται από εθνικές νομοθεσίες , να προσφεύγουν,σε διαιτητικά δικαστήρια εναντίον των κρατών.
      Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αγωγή αποζημίωσης ,για πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, κατά του γερμανικού δημοσίου επιχειρηματικών κολοσσών της πυρηνικής ενέργειας ,με αφορμή την απόφαση των γερμανών να κλείσουν τα πυρηνικά εργοστάσια στο έδαφός τους.

      Διαγραφή
    5. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":
      Επετρεψε μου Δημητρη να προσθεσω ενα ερωτημα στον φιλο ,που ο λογος του ειναι οσο αβεβαιος και κενος με τα πρωτοπαλικαρα του Συριζα που περιδιαβενουν τα κολοκαναλα αμολοντας τις αοριστιες του αρχηγου τους.Ποτε επιτελους θα παρει το μερος του λαου,που πληρωνεται για 8ωρο[αν πληρωνεται]και δουλευει 11ωρο,που του εχουν μειωσει προστυχα το μισθο ,του εχουν φαει τα ρεπο,τις αδειες το σωμα και την ψυχη του.Ποτε επιτελους θα τα βαλει με το
      μικρο και μεγαλο κεφαλαιο που τωρα περισσοτερο απο ποτε επιζει σε βαρος του εργαζομενου που δουλευει ανασφαλιστος-απληρωτος με μια κρατικη μηχανη που σφυριζει κλεφτηκα οπως αλλωστε εκανε τοσα χρονια.Αληθεια υπαρχει επιθεωρητης εργασιας?υπηρχε ποτε?θα υπαρξει αν βγει ο συριζα?

      Διαγραφή
    6. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":
      Ακόμα υπάρχουν αμφιβολίες για το θέατρο που παίζεται σε βάρος μας;Είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι θα σωθούμε μέσα στο ευρώ όταν το ίδιο το ΔΝΤ δηλώνει επίσημα ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί το Ευρώ και οι τράπεζες της Ευρώπης;Το επιχείρημα για τις αντιδράσεις των κρατούντων από το φόβο της εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ μου θυμίζει το επιχείρημα ότι ήταν καλοπροαίρετος ο Παπανδρέου,γιατί είχε προτείνει δημοψήφισμα.Ακόμα δεν καταλάβαμε ότι όλα είναι μια καλοστημένη πρόζα για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού;Και τι να πούμε για το μέγαρο,το BROOKINGS,το ότι όλοι κάθονται στα έδρανα της βουλής-παρωδία και συζητάνε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου,παριστάνοντας ότι δήθεν έχουμε δημοκρατία κ.λ.π;ΌΛΟ το πολιτικό σύστημα είναι ελεγχόμενο από τις τράπεζες,στις οποίες χρωστάνε ως κόμματα τεράστια ποσά.Πώς είναι δυνατόν να σωθούμε μέσα στο Ευρώ,αφού εξαιτίας του καταστρεφόμαστε;Και ποιο σχέδιο έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη σωτηρία μας;Το καταλαβαίνετε ότι άλλη λύση δεν υπάρχει από τη μετωπική σύγκρουση και την ανατροπή από τα κάτω;Οι αυταπάτες τελειώνουν και ο κόσμος πια το νιώθει ότι μόνοι μας μόνο μπορούμε να σωθούμε με ίδιες δυνάμεις.Όταν θα γίνει αυτό το ταρακούνημα θα είναι τόσο μεγάλο,που οι επικυρίαρχοι θα πασχίζουν να σώσουν εαυτούς και θα μας αφήσουνε ήσυχους,γιατί κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μ΄έναν ενωμένο ,κυρίαρχο λαό.Καλή ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

      Διαγραφή
  5. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει σ...":
    Κύριε Καζάκη επανέρχομαι σε ένα σχόλιο που έκανα στις 11 Ιουνίου, σε άρθρο σας στην παρούσα σελίδα με τίτλο "Κυνική ομολογία ΔΝΤ: Μας κατέστρεψαν για να σώσουν τράπεζες και ευρώ!" και παρακαλώ όταν έχετε χρόνο να μου δώσετε (δημοσίως εννοείται) την άποψή σας. Το σχόλιό μου είχε ως εξής:
    "κ. Καζάκη,
    θα ήθελα την επιστημονική σας άποψη για τις θέσεις που έχει από καιρό εκφράσει σχετικά με την αναγκαιότητα επιστροφής σε ένα εγχώριο ("εθνικό") νόμισμα ο καθ. οικονομικής θεωρίας στο Πάντειο πανεπιστήμιο, κ. Θ. Μαριόλης. Τις θέσεις αυτές επί της ουσίας, εξ όσων γνωρίζω, έχει υιοθετήσει προσφάτως και το λεγόμενο "Σχέδιο Β" (πρώην ΜΑΑ). Ο συγκεκριμένος οικονομολόγος (τον οποίον έτυχε να έχω καθηγητή πριν από περίπου 10-12 χρόνια και εκτιμώ πολύ για την επιστημονική του επάρκεια), στις μελέτες που έχει κάνει αναφέρεται σε συγκεκριμένα σενάρια υποτίμησης ενός εγχώριου νομίσματος, τα οποία υπό προϋποθέσεις είναι δυνατόν να ενισχύσουν την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα (συγκεκριμένα, αν δεν κάνω λάθος, αναφέρεται σε ποσοστό τουλάχιστον 60%).
    Επίσης, ένα γενικότερο ερώτημα που θα ήθελα να σας θέσω είναι εάν θεωρείτε ότι ο καθορισμός της διεθνούς ισοτιμίας ("αγοραστικής δύναμης")ενός νομίσματος είναι τελικά εσωτερική υπόθεση του κράτους ή καθορίζεται εν τέλει από τις ισχυρές οικονομίες διθνώς, δηλαδή από τα υπόλοιπα νομίσματα στο διεθνές εμπόριο.

    Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.
    Με εκτίμηση,

    Σίμος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε, για να είμαι ακριβοδίκαιος δεν γνωρίζω καμιά πρόταση του κ. Θ. Μαριόλη για το εθνικό νόμισμα. Πρόταση σημαίνει μια συνολική περιγραφή του τρόπου που ολόκληρη τη οικονομία θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που αποτελούν την αναγκαία υποδομή για το νέο εθνικό κρατικό νόμισμα μέσα στο αναγκαίο χρονοδιάγραμμα μιας τέτοιας μεταβολής. Τέτοια πρόταση, με εξαίρεση την δική μας, δεν έχω δει να κατατίθεται από κανέναν. Ούτε από τον κ. Μαριόλη, ούτε πολύ περισσότερο από το Σχέδιο Β. Μπορεί να τρέφω άγνοια. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο ζητώ εκ προοιμίου συγνώμη. Πάντως τέτοια πρόταση δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου.
      Δεύτερο, εξ όσων γνωρίζω ο κ. Μαριόλης έχει μελετήσει την πιθανότητα μιας υποτίμησης της τάξης 60% του νέου εθνικού νομίσματος με βάση τις ελαστικότητες του υπάρχοντος εμπορικού ισοζυγίου. Δεν έχω κανένα ουσιώδες πρόβλημα με την συγκεκριμένη μελέτη. Έχω όμως κορυφαίο πρόβλημα με τις αξιωματικές παραδοχές. Από κι ως που χρειαζόμαστε υποτίμηση του νέου νομίσματος; Νομισματική πολιτική που επιλέγει να κινηθεί με υποτιμήσεις του νομίσματος σημαίνει ότι αναζητά την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας με όλους τους άλλους συντελεστές της οικονομίας δεδομένους. Όμως μια τέτοια επιλογή μπορεί να την κάνει μόνο η ολιγαρχία που δεν θέλει να αλλάξει τίποτε από τα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας. Δεν θέλει να αλλάξει ο ρόλος της ζωντανής εργασίας, δεν θέλει να αλλάξει ο ρόλος του κράτους και της παραγωγής, ούτε βέβαια η ίδια να χάσει τον έλεγχο στο οικονομικό κύκλωμα. Έτσι το μόνο που της έχει μείνει για να παίζει είναι η πολιτική υποτιμήσεων του νομίσματος. Όπως ακριβώς έκανε και πριν μπούμε στο ευρώ.
      Γι' αυτό και θεωρώ ότι η επιλογή της πολιτικής υποτιμήσεων του νομίσματος ως μια αντιδραστική, βαθιά ταξική πολιτική σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Άλλο είναι η αναπροσαρμογή της αξίας του νομίσματος που σου επιβάλουν οι συγκυρίες και κυρίως οι δικές σου αστοχίες στην μετάβαση κι άλλο η πολιτική υποτίμησης του νομίσματος. Προσωπικά πιστεύω στην σταθεροποίηση του νομίσματος που μπορεί να επέλθει αν από την πρώτη στιγμή επενδύσουμε στη ζωντανή εργασία ώστε η αγοραστική δύναμη του νομίσματος στην εσωτερική αγορά να είναι πραγματική και να επιτρέπει θετικές ροπές αποταμίευσης στον πληθυσμό. Μια τέτοια νομισματική πολιτική επιτρέπει να έχεις ένα νόμισμα με υψηλή εσωτερική αξία, ακόμη κι όταν η εξωτερική ισοτιμία με τα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα είναι μεγάλη. Για παράδειγμα έχω αναφέρει την Νορβηγία της οποίας η κορώνα έχει ισοτιμία 1:5 με το ευρώ, ή 1:6 με το δολάριο. Από την άλλη το αζερμπαϊτζάν έχει το αζέρικο νόμισμά του σε ισοτιμία 1:1 με το ευρώ. Ποια από τα δυο νομίσματα εξυπηρετούν καλύτερα την οικονομία του λαού της χώρας;

      Διαγραφή
    2. Αγαπητε Κ. Καζακη,
      Επειδη κανεις δεν ξερει πως θα τα φερει ο καιρος, και επειδη ισως η μεταβαση στο εθνικο νομισμα να μην γινει οσο ομαλα περιγραφετε εσεις, αλλα μετα απο 'ατυχημα' μια κυβερνησης Συριζα που θα αποτυχει να 'διαπραγματευτει' εντος του ευρω (η οτιδηποτε αλλο) καλο θα ειναι να κατσετε στο ιδιο τραπεζι με ολους αυτους τους οικονομολογους της δραχμης που η αναλυση τους ειναι η βαση του προγραμματος αλλων δυναμεων..
      Σημαντικος ειναι ο αγωνας σας με το ΕΠΑΜ, αλλα κανεις δε ξερει πως θα αποφασισει ο κοσμος, μπορει στην κρισιμη στιγμη να εχουν πολυ μεγαλυτερη επιρροη στο κοσμο για τον α,β λογο αλλες δυναμεις και τελικα τα δικα τους προγραμματα να εφαρμοστουν.
      Και επειδη ξερουμε ποιες δυναμεις ειναι αυτες και ποιοι οικονομολογοι βρισκονται απο πισω (δεν ειναι κ πολλοι στην Ελλαδα αυτοι που μιλουν για δραχμη, 4-5 το μεγιστο), καλο θα ηταν να ερθουν, και να ερθετε μαζι τους, σε μια συζητηση - 'τεχνοκρατικη' θα μπορουσε να πει κανεις, αλλα απολυτα ουσιαστικη για το λαο - οπου θα συγκροστουν αποψεις, με σκοπο την ζυμωση που θα καταδειξει ποια νομισματικη πολιτικη και ποιο μεταβατικο προγραμμα μπορει να αποτελεσει τη βαση σωτηριας..

      Νομιζω οτι ειναι προτεραιοτητα γιατι βλεπω να ερχεται συντομα η στιγμη που, αφου θα εχει πεσει η κυβερνηση Σαμαρα, η νεα κυβερνηση συνασπισμου με πρωθυπουργο τον Τσιπρα θα παθαινει οτι και η Κυπρος και θα πεφτει και αυτη με τη σειρα της. Αν δεν υπαρχει τωρα προετοιμασια για τη στιγμη της εξοδου, ενδεχεται να ζησουμε οντως δραματικες ωρες..

      Διαγραφή
    3. Κάνετε ένα σοβαρό λάθος. Θεωρείτε ότι η συζήτηση και η πρόταση για εθνικό νόμισμα είναι τεχνοκρατική. Δεν είναι έτσι. Είναι πρωτίστως πολιτική. Έχει να κάνει με την εθνική ανεξαρτησία και αυτοτέλεια του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η αφετηρία της. Γι' αυτό και η μετάβαση σε εθνικό κρατικό νόμισμα, κατά τη δική μας, λογική είναι ταυτόσιμη με την πρόταση για κατάκτηση της δημοκρατίας με αυθεντικούς όρους. Δυστυχώς δεν έχουν όλοι αυτή την οπτική. Ακόμη και απ' αυτούς που προτείνουν εθνικό νόμισμα. Συνεπώς δεν μπορούμε να τα βρούμε. Αν εγκαταλείψουμε την δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία το εθνικό νόμισμα δεν έχει καμμιά σημασία, ή τουλάχιστον έχει τόση σημασία, όσο είχε η μετάβαση από το γερμανικό μάρκο της Βαϊμάρης στο ράιχσμαρκ του Χίτλερ.

      Διαγραφή
    4. Αν προσεξτε εγραψα "σε μια συζητηση - 'τεχνοκρατικη' θα μπορουσε να πει κανεις, αλλα απολυτα ουσιαστικη για το λαο - "..
      Δηλαδη συμφωνω απολυτα οτι ειναι πολιτικο το ζητημα..

      Το θεμα ομως δεν ειναι να τα βρειτε, δεν εγραψα κατι τετοιο, αλλα να ανοιξει μια δημοσια συζητηση οσο αναφορα τη μεταβαση και τη νομισματικη πολιτικη.
      Και ο λογος ειναι οτι οι διεργασιες ειναι μακροχρονιες και αυτο που εγω βλεπω - μπορει να κανω λαθος - ειναι οτι πρωτα θα τεθει το θεμα της εξοδου απο το ευρω, και μαλιστα μπορει να προκυψει απο 'ατυχημα', και πολυ πολυ αργοτερα, και ισως μαλιστα χαθει εαν οι εξελιξεις παρουν μια συγκεκριμεμνη τροπη, το θεμα ενος παλλαικου μετωπου που θα μπορει να κατακτησει συντακτικη εθνοσυνελευση και αμεση δημοκρατια..

      Διαγραφή
  6. ο εκτός συστήματος9 Ιουλίου 2013 στις 12:58 μ.μ.

    Ήμουν, δεν το κρύβω, υπέρμαχος της ΕΕ και του ευρώ. Για τους παρακάτω λόγους:
    1. Όταν ταξίδευα στο εξωτερικό, έπρεπε να περάσω από την τράπεζα, να αγοράσω συνάλλαγμα με πλαφόν, να πληρώσω προμήθεια στην τράπεζα και να το γράψουν στο διαβατήριό μου. Τώρα, με την απλή κάρτα αναλήψεων, παίρνω χρήματα σε όποιο μέρος κι αν είμαι.
    2. Με κάθε υποτίμηση της δραχμής, έβλεπα τους ξένους στην Ελλάδα να έχουν περισσότερη αγοραστική δύναμη κι έλεγα, γιατί;
    3. Στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας, υπήρχαν δύο γκισέ. Ένα για τους ξένους, που έφευγαν σφαίρα κι ένα για τους Έλληνες υπηκόους, συνήθως εργάτες από Γερμανία, που έπρεπε να ελεγχθούν. Αυτό το γκισέ είχε, συνεχώς και κάτω από τον ήλιο, μια ουρά δύο χιλιομέτρων. Έτσι συμπεριφερόταν το ελληνικό κράτος στους αμαρτωλούς μετανάστες που έφερναν ηλεκτρικά είδη και ήθελαν να ληστέψουν το κράτος!
    4. Όταν ο ΟΤΕ ήταν 100% κρατικός (1985), έκανα αίτηση για τηλέφωνο και ο υπάλληλος, βολεμένος από στρατιωτικό με γνώσεις δημοτικού, μού έριξε ένα σαρδόνιο χαμόγελο, λέγοντάς μου: σε 7-8 χρόνια θα το έχεις! Την ίδια εποχή, επωλούντο στις μικρές αγγελίες γραμμές τηλεφώνου προς 180-220.000 δραχμές.
    Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, κι εκεί που μας έχει οδηγήσει το πολιτικό σύστημα, δεν βλέπω άλλη αξιόλογη λύση από αυτή που προτείνει ο Καζάκης. Ελπίζω μόνο να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα που προανέφερα. Διότι, όσο καλός κι αν είναι ο ηγέτης, δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε,

      Ο ΟΤΕ δεν έδινε τότε τηλέφωνα όχι γιατί ήταν κρατικός αλλά γιατί δεν τον άφηνε το κράτος να δίνει τηλέφωνα. Και δεν τον άφηνε να δίνει τηλέφωνα γιατί δεν ήθελε. Και δεν ήθελε γιατί δεν τον άφηνε να κάνει τις προμήθειες που ήθελε σε εισαγόμενο τηλεπικοινωνιακό υλικό, επειδή προσπαθούσε να διατηρεί θετικό το εμπορικό ισοζύγιο. Έτσι, τον υποχρεωνε να προμηθεύεται κάποια λίγα μηχανήματα, μόνο από εκεί που μπορούσε να εξάγει π.χ. αγροτικά προϊόντα ( Μέθοδος κλήριγκ:
      Με τη μέθοδο κλήριγκ, κατά κάποιο τρόπο καταργείται το συνάλλαγμα στις εισαγωγές και εξαγωγές και επιστρέφουμε στην εποχή των συναλλαγών με είδη. Δηλαδή κάνουμε εισαγωγές μόνο από χώρες στις οποίες εξάγουμε προϊόντα μας. Έτσι εξοικονομούμε συνάλλαγμα, αλλά και επεμβαίνει το κράτος στο εμπόριο). Όταν όμως, σε κάποια φάση (για λόγους που είναι γνωστοί αλλά δεν είναι του παρόντος) το κράτος επέτρεψε στον ΟΤΕ να κάνει τις εισαγωγές που ήθελε αυτός για να αναπτυχθεί, αν θυμάσαι καλά, ο ΟΤΕ έδινε τηλέφωνα σε 24 ώρες το πολύ. Και αυτό έγινε ήδη εν όσω ο ΟΤΕ ήταν ακόμη κρατικός. Πριν αρχίσει να ιδιωτικοποιείται. Εν όσω ο ΟΤΕ ήταν κρατικός, και πριν ιδιωτικοποιηθεί, ως δια νόμου κοινωφελής οργανισμός επένδυε και σε μη παραγωγικές (μη ανταποδοτικές) τηλεφωνοδοτήσεις, σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο του υποχρεωτικού 2% των ετήσιων επενδύσεών του (ο νόμος δεν άλλαξε, το 2% ισχύει και σήμερα, όμως κανείς δεν τολμάει να ελέγξει τους Γερμανούς). Τώρα λοιπόν με τους Γερμανούς, που τον ΟΤΕ τον έχουν μόνο για να τον αρμέγουν (σήμερα οι Γερμανοί ξεθάβουν μαζικά τα χάλκινα καλώδια του ΟΤΕ ανά την επικράτεια και τα στέλνουν στη Γερμανία για λιώσιμο) και όχι για να υπηρετεί και τις ανάγκες των πελατών του, αποφεύγουν να κάνουν επενδύσεις στην τηλεφωνοδότηση, φαίνεται ότι επανερχόμαστε πάλι στα ίδια. Πήγαινε τώρα να πάρεις τηλέφωνο σε χωριό ή στις παρυφές της πόλεώς σου, και θα περιμένεις 50 χρόνια και όχι 10, και μαλιστα χωρις ADSL, λογω μεγαλης αποστασης. Πριν λίγα χρόνια, ο ΟΤΕ για να σου δώσει τηλέφωνο σου έβαζε τσάμπα στύλους επί μήκους 200 μέτρων και τους υπόλοιπους με πληρωμή. Τώρα, δεν σου βάζει ούτε έναν στύλο, ούτε με ούτε χωρίς πληρωμή.
      Δεν υπεραμύνομαι ενός κρατικού ΟΤΕ, υπεραμύνομαι της υποχρέωσης της πολιτείας να ελέγχει τους Γερμανούς για να μην αυθαιρετούν εις βάρος των πολιτών της μπανανίας. Αυτά τα ολίγα, για την αλήθεια του πράγματος!!!

      Διαγραφή
  7. Όσοι είναι σε επαφή με τις έρευνες που γίνονται όσον αφορά την σχέση των διάφορων φυτών, των διάφορων ποικιλιών τους καθώς και των τρόπων και τόπων καλλιέργειας αυτών με την υγεία μας σωματική και νοητική μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα αυτό, (ελάχιστοι το κατανοούν και από την εμπειρία τους), που θα προτείνω παρακάτω, κάτι το οποίο θα δυσκολευτούν να κατανοήσουν αυτοί που έχουν επενδύσει πολύ στην εργασία γενικά και αόριστα ή στο ότι η ιδιοκτησία είναι κακό γενικά και αόριστα και αυτό που θα προτείνω παρακάτω δεν συμφέρει αυτούς που έχουν επενδύσει στην εκμετάλλευση των άλλων ανθρώπων.

    Η πρόταση η οποία είναι θεμελιώδης όσον αφορά την σώματονοητική υγεία όλων των ανθρώπων και την ελευθερία τους στον υλικό κόσμο και μέσα τους, είναι η εξής:
    Δέκα στρέμματα εύφορης γης για κάθε οικογένεια, στην οποία ο κάθε άνθρωπος θα μπορεί να παράγει ο ίδιος με φυσικό βιολογικό τρόπο την τροφή του, κυρίως και πρωτίστως φυτική με φυτά της δικής του επιλογής, αυτού του είδους η τροφή ως προϊόν τρόπου και τόπου είναι γι αυτόν η πιό κατάλληλη για να έχει άριστη σωματονοητική υγεία.

    Πολιτικά επακόλουθα μιας τέτοιας πρακτικής που έχουν να κάνουν και με την ελευθερία και την διαφάνεια στην διαχείριση των κοινών είναι ότι οι μεσάζοντες τροφής, υγείας και όχι μόνο θα ελαχιστοποιηθούν με αποτέλεσμα οι "πολιτικοί" και οι νομικοί που προωθούν και υποστηρίζουν τα ιδιωτικά συμφέροντα των ολίγων να ελαχιστοποιηθούν και αυτοί.
    Φυσικά λέμε ναι στην φιλική τεχνολογία για τον άνθρωπο και την ζωντανή φύση.
    Κάτι άλλο σημαντικό είναι ότι λέμε ναι στο διαφορετικό με ταυτόχρονη υποστήριξη των αξιών που ήδη έχουμε (το τελευταίο επίσης σημαίνει ότι δεν είμαστε δογματικοί και ταυτοχρόνως σεβόμαστε τους δογματικούς όταν είναι ακίνδυνοι)

    Και όπως είπα σε άλλο μήνυμα παραπάνω η έκδοση του νομίσματος χωρίς να χρεώνεται ο λαός μάλλον είναι από τα απαραίτητα πρώτα βήματα, και η τελευταία μου πρόταση εμβαθύνει στην ουσία της πολιτικής υπερ όλων των πολιτών.

    Το να υιοθετούμε ή να απορρίπτουμε μια πρόταση που θεωρούμε καλή για όλους μας βασιζόμενοι στο πόσο είναι εφικτή ή όχι επειδή θίγουμε ιδιωτικά συμφέροντα ή επειδή φοβόμαστε, δεν μας συμφέρει.

    Επιλέγω να είμαι λακωνικός, όσοι το επιλέξουν ας ερευνήσουν την πρότασή μου.

    Ηλίας Α. Λυμπέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βαγγελης Φωτιαδης10 Ιουλίου 2013 στις 5:17 μ.μ.

    Δεν μπορω να καταλαβω πως ειναι δυνατον να υπαρχουν ανθρωποι που θελουν να κρατησουν τις ισορροπιες και το δικαιο μεσα σε μια εξ'ορισμου αδικη κατασταση. Αυτο το πραγμα απλα δεν γινεται. Αν η κατασταση ηταν δικαιη και αρα αξια προσπαθειας διαπραγματευσης, αυτοι της ΕΕ θα ειχαν παραδεχτει οτι η Ελλαδα ειναι ξεχρεωμενη εδω και πολυ καιρο. Γιατι πολυ απλα αυτο ειναι το δικαιο με βαση την εκμεταλευση που εχει υποστει και με βαση την κερδοφορια τους εις βαρος της τα τελευταια χρονια και γενικοτερα. Ε λοιπον, η προσπαθεια διαπραγματευσης με τους αντιπροσωπους της αδικιας για μια δικαιη αντιμετωπιση ειναι τουλαχιστον ηλιθια.

    Δεν ξερω τι σκοπο εχει ο ΣΥΡΙΖΑ και τι εχουν μεσα στο κεφαλι τους, αλλα κατι δεν παει καλα. Θελουν να παρουν την εξουσια στηριζομενοι απο εναν κοσμο που ξερει οτι δεν θα καταγγειλουν το χρεος και μετα να το καταγγειλουν; Πως περιμενουν να τους στηριξει αυτος ο κοσμος σε ενα τετοιο ενδεχομενο; Και παλι αυτο ειναι το θετικοτερο σεναριο. Το αρνητικο και πιθανοτερο ειναι αυτο της ευρω-ψυχωσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή